Ekspedisjon...

...eg har verken søtte i skranken her eller vore ute med kart og kompass, men i ordets betydning er å ha vore på oppdagelsesreise med eit bestemt mål om oppigjen trening!!...
Hey hey...det starta i korridoren her og fekk høyre frå ei som sit på kontoret her "ja du går å du går". Jada det gjer eg og føles som om at eg er den einaste som er ute på tura aleine her asså utan følge av sjukepleiar eller fysioterapeut. På andre terningsrunde spurte eg om det gjekk an å hå ei runde, men ho var usikker og sa eg kunne gå til glasskorridoren og sjå litt rundt, men pass på at du veit kor du høyre heime. Jo takk, eg tok bildet av skiltet over døra å rusla med avgårde i skjorta mi nesten til knea, turkise Devold kompressjonsstrømpe av ull og med føttene godt planta i Tova deilige ulltøffler!!...I'm lekker and I know it!! :))
Eg naut sol og blå himmel, vakre og mindre fine bygningar og stilig teglstein til det fulle!!

Bakgrunnen her er murfasaden eg "fann" på turen min i dag...

Bilde frå turen i dag...det kjem meir av både blader og blå himmel, men har klart å brukt nesten heile mengde med nett på 3 daga så må få tak i NetCom i morra tidlig å få meir. Slik er drt når ein lasta nyheter og alt mulig leselig...når han har vondt vil ein ikkje prate, berre lese og når ein ikkje "kjem inn i boka" si då mø ein på nett..

Dagen begynte tidlig etter at eg hadde lagt i same stilling i fleire tima med øreklokker på...det skulle jaggu nåkke til å halde den rautinga ute. Kommunikasjon mellom to damer her i dag tidlig: Høglytt snerpete bergenser "Har du sovet godt?" Korleis skal ho forsiktige sno seg ut av det spørsmålet? "Ikke så lett med fire på rommet." - "Å jeg harrr sovet såååå godt, det har vært så stille og rolig på dette rommet at jeg har sovet i mange timerrr!" Ja det var då eg mest hadde lyst å skyte inn at drt var ho som hadde stått for bråket i natt, heldigvis klarte eg å halde kjeft... ;)
Det er nåkken fru som skal ha godt opplina for seg og ikkje ta hensyn, kan nesten skrive bok berre dei to første dagane!! Ekje rart eg er på tura asså ;) I går då ho hadde besøk av fleire og eg hadde det mildt sagt forjævlig var der eit par som heile tida kikka inn til meg, så til slutt tok eg skilleveggen som stor inn til ein vegg å sat opp er nok eit teg på at eg begynne å bli gammal og sur. Å i dag sat ho himmel og jord i bevegelse for at ho skulle ha opp ein skjerm og dei visste ikkje om her var fleire, "ja men hun har jo rundt hele!!" Da var det tett før eg sa rett ut at hadde besøka henna og andre sine tatt hensyn så hadde ho kunne tatt mitt! Men no tenke eg på meg sjølv før alle andre, egoist kalla sikkert nåkken det og eg meine det er på tide ;)

Her er den usosialt grotte mi, men når ein ligge med dmertesksl på 8 og opp til 10 då vil ein ha det "rolig" rundt seg...

Jaja i det eg skulle på badet tidlig i dag kom sjefen sjølv med morgonkaffen i handa. Det ser betre ut ikkje fult så masse som har sivd ut men det skal følges med, og han både såg og kjente hematoma der han håpa at kroppen fiksa det sjølv. Han lurte på om eg har masse smerter og sa at det er "greit". Sjukepleieren var inne å retta og sa at eg hadde svært store smerter i går, du går jo berre i gangen og smila så det er viktig at du er ærlig med smertene slik at vi ikkje sende deg ut med for store smerter. Ei stund etter kom legevisitt og han hadde vore med på operasjonen...dei følge med og alt skal vere optimal for dette skal vere siste operasjonen din!! Men no tyda det på at det er på rett veg med fallende CRP og ingen feber, men dei tek ingen sjanse. Det er heilt utrulig her, dette er eg ikkje vand med å bli passa så godt på...dei tek imot smila mine og hilse med smil tilbake, men dei skjønna at bak godt humør kan det likevel ligge godt med smerter!! På ein av mine tura i gangen i dag hørte eg det banka på avdelingsdøra og så snur eg meg, der sto eine sjukepleieren som sikkert var ein anna plass i dag å vinka til meg før dei for vidare :))

Elles hadde eg lunsjdate i dag!!...hihihi hadde ein lang fin telefonprat med Janita og innimellom spiste eg lunsjen min så det blei ein koselig og lite taus måltid :) 
Vi blei avbrutt sikkert på tide men er jo koselig å prate litt da, tek av for skrivekløa av smerteteam. Eg hadde vore diskutert litt at eg sikkert ikkje var nok smertelindra då det såg ut som eg gjekk rundt med ein del smerter sjølv med drt eg får av tabletta og pumpa som eg bruka sjølv. Det er visst ingen grunn til at eg skal gå rundt slik og det beste må vere at eg no kjem på eit nivå der smertene er akseptable. Ingen grunn til at eg skulle gå å kjempe med slikt no det er ein grunn for at eg er her og med folk rundt meg som skal ta seg av akkurat dette!! Okidoki det her skal bli bra...men smerter er vanskelig asså, kvalmstillende har dei også og kvifor ringe eg ikkje på når deg er vanskelig å røre seg, å kome opp etc.? Du vil klare deg sjølv men akkurat no trenge du kanskje litt ekstra hjelp...no som eg skrive det dei sei forstår eg enda meir og burde nok gjer litt endringa med meg sjølv ;) Ringte på for første gang i dag, men få var det dama frå Sri Lanka som hadde problem...det var ikkje så vanskelig å trykke på som eg trudde ;)
Jaja så alt er ved det normale her at eg har litt vanskelig for å be om hjelp, samtidig som  eg får all mat servert går inn og ut å ber om mat og drikke innimellom men laga det ikkje sjølv så gleda eg meg til få deilig sushi, mammas verdens beste vårruller og kanskje fish  and chips for det er litt lenge sia, å laga tapas, deilig kylling og grøn wok...ja skrotten er gamal, eg begynne å bli smågrinete på bagatella og mat er eit av dagens store høgdepunkt!!!...

I mine eigne klede i går og trudde/leika eg var så bra med "handverkarar" på slep...så smerter eg truffet gjekk frå vettet og klarte ikkje å tenke at eg burde tatt av meg buksa så hadde blitt så lita i livet på eit par daga...hevelsen er stor så ikkje rart i st den var trang. Andre bildet av ei som er langt betre etter å ha komt ned på rundt 8 på skalaen...

Men må jo bli langt betre før eg kan tenke på å reise på hotellet og så heim.

   Skal bli deilig snart med eigne klede, få gå skikkelig tur (asså  ute så berre ta det med ro ingen hei og hå på ei stund her), kjenne lukta av husvask og ikkje minst lavendelfarga i sengkleda og handdukane!! Små ting i kvardagen som ikkje alltid har like stor betydning... 
Her er alt etter forhalda greit, så ha ein herlig kveld ❤️❤️❤️
Klem -Anja-