17. mai - Gjer det beste for deg og din firbeinte!!

GRATULERER med dagen..!! 🇳🇴

...er heilt klart barnas festdag!! Men, sjølv meina eg det er ein festdag for oss alle, og då tenkjer eg dei på to bein.

Våre kjære firbeinte har ikkje behov for å vere med oss på verken festen eller i toget. 

Tenk over korleis dagen kan vere best for akkurat din firbeint og husk at alle inntrykk blir mykje større for dei. Mykje av det akkurat denne dagen innheld kan vere veldig skremmande for hundane…ta difor omsyn til hundane ♥

Istadenfor å ta hundane med i toget og alt styret rundt, så ta de heller ein god tur på fjellet eller i skauen når dagen går mot ein ende…

Håpe de alle får ei strålande fin feiring..!! 

Klem -Anja-

Tim Are sin dag 🤍

I dag har vi satt ut flagget og det er deg vi feira…!!

Kjæraste, gode, fine og flotte sonen min 💙 det er litt over ei veke sidan du stod der som ein flott, stilig, morosam, fin og stram konfirmant..!!

Etter seremonien på Parken Kulturhus i Ålesund tok vi eit lite stopp i Brosundet, for litt bilder…

Fine guten min ved Brosundet i Ålesund etter seremonien…

Mine to kjæraste skatta...

Tim Are, Katja og Kristoffer i Brosundet - 6. mai 2023...

Etter litt kjørte vi innover for å feire den flotte konfirmanten med ca. 50 gjestar på Veibust Grendahus...
Tusen takk til Nina og Bjørn som hjalp oss på kjøkkenet ♥

Kjære Tim Are...

Gratulerer så mykje med den store dagen din!!
Tenk at du no alt er 15 år og står her som konfirmant...
Alt har du rukke å vore førstereisgut med 4 veker i Barentshavet, ja og det som 14 åring! Åååå tenk, det med ei mamma som då enda ikkje lot deg reise aleine på Moa!!

Du har frå du var liten vore ein underhaldar med godt humør, eit digert smil og ein smittande latter.

Mamsen kjem aldri til å gløyme første dagen du var i utstillingsringen «barn og hund» for den utstrålinga og latteren er lagra godt i minnebanken!

Eit stort hjarte for både folk og dyra rundt deg har du alltid hatt, som liten og omsorgsfull då farmor og bestefar var sjuke. Under valpefødsel på Julaftan 2014 kunne du ikkje pakke opp julegåvene dine då du sat godt i valpekassa for du måtte «passe på familien din».

Du er ein tøffing som innimellom har litt sære interesser, du er heldigvis også tøff nok til å gå din eigen veg...
Kvardagen kan vere litt røff og gi deg nokre utfordringar, men du er flink til å sjå moglegheitene og ikkje minst bruke dine gode, sterke og praktiske resursar...

Innimellom kan ting ta litt tid, så husk å ikkje stå akterutseilt den dagen du igjen skal ut på havet ;)

Vi gler oss til å følge deg på dine eventyr gjennom livet, og ikkje minst kva målet blir neste gong du «kaste loss»

Glad i deg skatten vår..!!

På veg heim etter festen stoppa vi ved fjorden rett ved huset vårt for å ta litt fleire bilder...
Herrangud, er det rart eg er stolt eller..!!? 

Mi kjære lillesøster som er fadder på Timmen hadde nokre fine ord som ho avslutta ettermiddagen med...:

«Kjære Tim Are, i dag samles du her i lag med dine nære. Konfirmant har du blitt, så får vi prøve å gi dej råd på veg i livet ditt. Heldige mej som har fått være fadder, det betyr også at det må komme nokke sladder. Ser du e på veg til å bli en bra mann, men på sjøen fikk du onkel til å bruke mopp og vann. Vi andre, vi lo, og vi lo, menst du hang over do. Dagane gikk og fart blei det gitt. På sjøen og fiske he du fått prøve, vi synst du e like tøff som ei løve. No skal ej ver litt meir seriøs, men det betyr ikkje at du trenge å bli nervøs.

Ej e veldig glad og takknemlig for å få ha fått fulgt dej så tett siden du va liten. Når Anja og Tom ga mej den tilliten å få passe dej, sellom at ej aldri kommer til å glømme den eine gangen ej ikkje hadde kjent godt nok på flaska di med melk å ej brant dej. Tru mej, det skjedde aldri igjen. Meina også på ej fikk inn klage på bleiebudsjette med Tom. Pampers lurte mej å ej trudde bleiene dine va tissevåte litt for ofte. Du va en sjarmør fra starten av, fantastisk hærlig og det vise sej no at du e somoftest ganske ærlig. Du e i ferd med å vekse i fra oss, men takk for du tar dej tid til å "henge", i dag håpe ej du får inn litt ekstra penge. Rolig, avslappa, hjelpsom og godhjerta e nokken ord som ej meina beskrive dej godt. Så har du humor da. Ta med dej det på vegen videre. Vi e veldig glad i dej Tim Are og ønska dej en fin og minnerik dag. Å husk, uansett kor vanskelig livet synes å være, e det alltid nokke du kan gjør å lykkes med det. 

Gratulere med dagen 

Tante Eirin, onkel Adrian, Ferdinand, Elliot og Kanutte.»

Tusen takk til alle flotte folk som var med på å lage ein slik flotte dagen for den kjære sonen min ♥♥♥
Klem -Anja-

Stell av øyrer

Det er mange hundar som kan slite med voks og sopp i øyrene, og det er spesielt dei med hengeøyrer som våre rasar…

Ei heilt klar gjennomgåande likheit med dei aller fleste er mykje pels i, på og kring øyrene.

For å spare hunden for mykje ubehag, deg sjølv for lukt og ikkje minst store utgifter til veterinær, så oppmoda eg alle til å sjå etter i hunden sine øyrer og stelle dei godt 🐾

Her er Nelia før klipp, og de ser at her er mykje pels kring øyrene som bør vekk...

Ikkje berre ser hunden meir stelt ut, men øyrene er lette og får betre tilgang til luft. Dei vil ikkje vere så varme og fuktige som dei vil vere med all pelsen...

Veldig mange tobeinte lika å kose med øyrene til hunden, og når "vi" tek litt ekstra i og gnura dei så høyre vi at hundane digga det!! 
Men, du gjer deg sjølv ei bjørneteneste for den "kosinga" kan før til ekstra varme og trigging av øyregangane som igjen gjer at dei produsera meir voks. 
Øyrene skal kun gnis når vi rensa øyrene til hundane...!!

Eg ønskja at de legg dåkke til merke at fukt, varme og mykje pels er rota til øyreproblema til hundane, spesielt dei med hengeøyrer.

Etter veterinærbesøk grunna voks og sopp i øyrene er det mange som får påvist allergi med komplisert utredning, store utgifter og ekstra bekymring for eigar...ikkje minst vonde øyrer som får utvikle seg er ikkje godt for hunden!!

Eg vil råde alle til å få bukt med problemet kring øyrene før ein begynne med all utredning. I tillegg kan det vere nyttig å ta vekk kylling frå maten vi gir hundane, og ikkje minst sjå at det ikkje er for mykje protein i foret.

Det vise seg både på dyr og oss mennesker om vi har ein infeksjon eller ulumskheiter i kroppen har vi dårligare imunforsvar og ting kan lettare påvisast. Så for å unngå mykje ekstra er mitt råd å få øyrene reine, tørre, fine og utan raudheit før eventuelt utredning for andre ting...

Klipp av hunden...

Det er nok fleire som ønska å ha ein hund som ser stelt ut, og det er faktisk ikkje så vanskeleg som ein trur...og øving, øving, øving det er det som må til...

Her vise eg med strekar kvar flatten skal klippast, alle andre stader skal pelsen vere som den er...

Eg har ved fleire høve vist korleis eg klippe flatten, og fint om de vil prøve dykk fram. Men, har de plana om å melde på utstilling så spør om hjelp og veiledning første gongane. Det du kan gjere er å klippe under og mellom potane, men husk ALLTID å klipp i pelsen si lengderetning. 

Her er eit innlegg ang klipping av flatten som du kan sjå på...

Lykke til!! 

Klem -Anja-

Keesha - ein heilt unik hund...

...Ja det var akkurat det ho var, ein særs unik hund som fikk fram alt av kjensla i meg, for eg har aldri før kjent så mykje på ein gong og noko som kan nemast er glede, redsel, irritasjon, varme, frustrasjon og omtanke. 
Om eg ein gong skal menneskleggjere ein hund noko som eg ikkje er så veldig fan av! så er det nok vere akkurat ho, ja for ho viste meg omsorg sjølv når ho var på det svakaste. Der eg sat i redsel for å miste ho la ho poten sin på meg og såg på meg med dei varmaste augene.

Keesha var frå I-kullet vårt som var født på julaftan 2014 og saman med bror Bobby vart ho buande igjen her hjå oss.

Keesha i Geiranger på veg til parring, og på Vågå 2019 på veg heim...

Keesha digga å springe venstresvingar og har mange fine resultat frå utstilling...litt surt at siste utstillinga i Norge enda med res.Cert altså plassen bak storCertet som ville utløyst championatet.

I mars 2021 venta Keesha sitt tredje kull, og der måtte alle dei 11 valpane ut med hjelp etter at ein sat fast i fødselsvegen. Det vart litt romstering der inni og samstundes som ho fikk feit mat for melkeproduksjon til valpane var nok det ein kombinasjon som ga ho Pankreatitt, det kan forenklast med å sei Akutt Bukspyttkjertelbetennelse... 
Dette er ein tilstand som ikkje kan medisinerast på anna måte enn å gi dei feittfattig kost, smertelindring, væsketilførsel og ro. 

Etter keisersnittet vart ikkje Keesa betre og vi merka at ho etterkvart vart dårligare og kvalm. Det var inn til veterinær for å eventuelt få medisinering for melkekrampe, men blodprøvene viste ikkje dei tinga eg først frykta for der stod vi med høge verdiar på Pankreatitt.

Ho kom seg utrulig nok gjennom det og tok godt vare på gjengen på 11 små svarte herlige skatta. 
Tida gjekk og vi fikk ei lang fin tid med turar og opplevingar. I mai var ho på to utstillingar i kampen om det siste certet for championatet kom ho på plassen bak på si siste utstilling i Norge...

Keesha fikk tilbakefall av Pankreatitt der ho hadde enda høgre verdiar enn sist. Eg merka lite til at det kom krypande og invaderte kroppen henna før ho vart skikkelig dårlig med oppkast, lite slapp for på tur ville ho, men når eg såg skikkelig etter så hadde ho eit spesielt drag i blikket.

Etter grundig undersøking hjå veterinær der vi vart einige om kva vi skulle gjere tok eg ho med heim og hadde ho på intravenøs i stua. Der fikk ho rikelig med veske, kvalmstillande og smertelindring. 
Ho slutta etterkvart å spy, veskebalansen var god og smerte hadde ho ikkje, men å sjå den til vanleg så energiske hunden berre ligge der var heilt forferdelig. Vi prøvde å få i ho mat utan hell og på kort tid gjekk ho ned bikka 6 kilo!! Ho slikka litt av våtforet men då ho fikk ein liten klump i munnen spytta ho den ut. 
Etter eit par dagar var vi inne igjen til kontroll og med råd om å prøve "siste triksa i boka"...eg gjekk her saman med Keesha heile tida og passa på at ho hadde det bra, tirsdag då vi låg på gulvet kvilte igjen augene godt på meg, men det her var eit heilt anna blikk - "No må du gi slipp på meg..."
Så etter to daga etter sist veterinærbesøk reiste eg og borna til kontrollen som var satt opp for vi visste kva som møtte oss der. Der diskuterte veterinærane og det var ikkje meir vi kunne gjere for ho ♥♥♥

Berre knappe tre veker før ho vart sjuk, eller vi merka at ho var sjuk sprang ho venstresvingar i Sverige og storkoste seg i ringen!! Eg og Barbro på Kennel Brynje hadde med oss tre generasjonar på "husmorferie" til Östersund, der vi var på utstilling søndagen.

 

Det er alltid tøft å miste disse firbeinte som ein blir så uendelig glad i ♥ men innimellom er det tøffare enn andre gongar...
Det at Keesha var knappe 8 år då eg måtte gi slipp gjer det nok verre, for eg hadde verkeleg sett fram til mange fine år framover.
Men, sjukdom/skade er ikkje noko ein rår over og då er det berre vår plikt å gi slipp når tida er inne. 

30. august 2022 lot ho igjen augene kvile på meg, men denne gongen sa dei til meg med tomt blikk "denne gongen klare eg ikkje å kome meg gjennom det, og det er på tide at du gir slipp på meg..." 
Onsdag 31. august fikk ho gå over begnbogen og ut på dei evige jaktmarker ♥

Tre generasjonar dotter Abi, Keesha og mor Nora...

Tre generasjonar: Abi, mor Keesha og lille Xo…

I huset sit vi igjen med to generasjonar etter ho, og skulle sjølvsagt fortsatt gjerne hatt den tredje generasjonen. Keesha gav oss tre flotte kull..!!

Hadde du moglegheit så var du alltid der eg var, gjekk dit eg var, la deg der eg haldt til, gikk og hoppa etter meg der eg tok vegen…

Skulle så veldig gjerne ønske at eg kunne gå inn i 2023 med Keesha ved sida mi, for i bunn og grunn så berre treng eg ho ♥♥♥
Klem -Anja-

Eit av dei siste bilda av Keesha og dotter Abi på favorittsatden vår, Leirvågfjellet med utsikt rett i Hjørundfjorden...