Så rørt og stolt i ei elles så veldig rar tid...

Ein god pust i bakken med tur på Aksla...

Den digge og supergode «Guttaburger» av Tim..!

Ikkje alt er så gale denne tida for vi har plutseleg kanskje fått litt meir tid til det vi ikkje har hatt så godt tid til før...

Vi får brukt tida til å reflektere litt over livet og tida vi er i, kvar er vi no, kva skjer og kvar vil vegen vidare gå. Mykje er trist og leit, men vi må alle prøve å ta med oss det positive som kvardagen gir oss, kanskje berre dei små tinga som vi elles tek for gitt.

Til dagleg er det skulegang der barna våre har innhaldsrike dagar, ja dei som klare å kome seg til skule for det er ikkje alle som gjer...dei er borte av ulike årsake men eg håpe dei får god hjelp til godt innhald i sin nye kvardag. 
Lei meg er eg for alle dei som ikkje får dette lille «friminuttet» eller pusterommet dei treng i kvardagen sin, vi må alle prøve å gi omsorg akkurat der og sjå litt ekstra rundt oss om det er nokon som treng at vi bryr oss.

Det er mange forskjellege barn rundt om i landet som no skal ha heimeskule der nokon er sjølvgåande og skulle hatt litt meir å gjere, medan andre kanskje har for mykje...(?)

Variasjon trur eg er ein viktig nøkkel for å halde motivasjonen til barna og foreldra oppe.

Vi har vore så heldig å kunne ha litt praktiske oppgåver då Timmen i sist veke lagde vafler, denne veka jobba han med den yngste hunden i huset for å vise preposisjonane han hadde skrive. 

 

 Utrulig fint å sjå dei jobbe så godt for å få til dette...Timmen ville prøve med katta Kurt først for han var enklare å løfte, men han leve heilt klart sitt eige liv 🙀
Teksten er på engelsk då vi publiserte dette på Kvasneset sin Instagram og der er det mest følgjera frå utlandet...

Timmen jobba supert ilag med "lille" Emil som bli 6 månader førstkomande laurdag...

Ikkje minst utrulig gøy for han og digg for våra gane då han laga til «Guttaburger» heilt på eigen hand 💙 For nokon er kanskje dette ei sjølvfølgje, men for meg gir det ein klump i halsen, tåre i augene og den aller største kjensla av stoltheit...

Vi har streva oss gjennom to og ei halv veke med heimeskule. For søstra byr det på ingen problem og ho får tilbake arbeid med høg måloppnåing og veldig ofte alt rett...men, for broren som slite med lærevanskar der han også har både dysleksi og dyskalkuli sei det seg sjølv at dagane blir strevsam for både foreldre og ikkje minst guten 💙 

Men, det å få sjå den gode meistringa på alt det praktiske er heilt fantastisk!! 💙💙💙

Han dekte bordet før han klargjorde kvar tallerken...

 

Han laga burgeren heilt frå botnen av og den var minst like god som

den  ser ut...

Sjølv om eg veit at han er veldig flink på praktiske ting er det så godt at han får vist det på ein slik måte. Det å få gode tilbakemeldingar gir litt ekstra energi til resten av oppgåvene som ligge framføre han.
Han er ein utadvendt moroklump som legg om stemma alt etter kva dag han er på ;) Kjem gjerne med nokre morosame kommentarar og små «gullkorn» innimellom, sa brura...Personlegheita får han bruke under arbeidet for her er det ingen han treng å ta omsyn til. Med det er også kreativiteten på plass og oppgåvene blir besvart på ein fantasifull måte...

Herlig er det å ta langfri ute i den flotte naturen vår, med turar saman med hundane i alt slags vêr. Det har for tida vore mest storm og regn, men vi ser fram imot deilig vårvêr der vi kan nyte det på ein anna og god måte...

 

Nokre dagar har skulearbeidet teke ekstra tid og då har det blitt litt seint før fjellturen kunne takast...men så godt å få lufte hovudet godt etter ein slik dag.

La oss alle både foreldre og barn få lov å kjenne på ei viss form for meistring og la oss på den måten kunne ha ei triveleg tid og få behalde familieroa.
Med det oppmoda eg eigentleg alle lærerar til å putte litt meir praktiske oppgåver inn i skulearbeidet til elevane, gjerne slik at kvar elev på nokre oppgåver gjennom veka kan velje mellom teori og praktisk oppgåver...dette kan godt gjerast i det daglege, men spesielt med tanke på resten av dette skuleåret om det vise seg at dette vil vare ei stund. 
Ja at det vare ei stund veffal ut april er faktisk noko eg håpa på, for sleppe vi for tidleg opp kan vi få tilbakefall og det er ikkje ønskeleg. Samstundes vil kanskje alle desse tapa som har vore gjort desse vekene vere forgjeves om vi må tilbake og starte med innstrammingar på nytt.
Det er sjølvsagt fortvilt å ha kjenslen av å ikkje strekke heilt til med oppgåvene elevane har. Men det er betre enn at vi skal få «fri flyt» og ikkje lenger ha kontroll på kven deig vi  har kontakt med. Dette er snakk om nokre få veke av eit heilt liv og det klare vi så lenge det er med på å redde liv, for vi har ingen å miste...

Vi må alle vere «aleine» denne tida...men, sjølv om vi skal ha minimal kontakt med andre folk no så er det for meg ei sjølvfølgje å inkludere mi kjære søster og henna tre barn. For med ein far som er på sjøen i denne uverkeleg tida så kan ikkje ho bli sittande inne aleine med tre aktive små barn...og vi tek sjølvsagt våre førehandsreglar.

Eg oppmoda til å ta kontakt med folk i familien eller vener for å høyre om dei har det dei treng, eller berre ta ein telefon for å høyre om ting går greit. 

På telefon synes eg det er utrulig godt å få snakke med storesøstra mi om korleis dagane går, og saman kan vi planlegge kva vi skal gjere når det vårast, og legge planar for kva tur vi kan ta når dette ein dag blir litt enklare å gjere og gjennomføre.

Elles håpe eg vi alle lære litt av denne uverkeleg tida slik at vi kan gjere små endringar i kvardagen som kan vere til nytte for oss sjølve, dei rundt oss, samfunnet og ikkje minst har vel dette gitt oss ein vekker med tanke på naturen og klimaet. Eg er ingen fanatiker, berre ei som er utrulig glad i den fine og flotte naturen vår. Eg har eit ønske om at vi skal kunne overlevere det magiske vi bur i og ved i god stand til dei som ein dag kjem i generasjonane etter oss...

No er verda råka av noko som er avhengig av kvart enkelt menneske for at vi saman skal kunne få kontroll. Om du er president, konge, skomaker eller renovatør spilla inga rolle for dette viruset stoppa ikkje av sosial status men av god hygiene og at vi følge dei retningslinjer som er satt.

Husk å seink skuldrane, ro ned og kjenn på at livet er greit i ei litt lågare hastigheit...

Ta vare på deg sjølv og kvarandre, hald hovudet kald og hjartet varmt ❤️

Klem -Anja-

April ein deilig vårmånad som valgte meg 🌸

I hagen har eg nett tatt vekk blada som datt til bakken i fjor. Dei same trea som bar dei vil igjen vise si styrke ved å la det spire igjen i år. Samstundes vise alt seg å vere eit år sterkare enn april i fjor...

Eg gler meg til energien blomstrane vil gi til alle små og store som ferdast i hagen, etter stormane si herjing har eg eit stykke arbeid igjen før vi kan nyte til det fulle, men i mellomtida har vi minne og bilda frå ein tidligare vårdag...

Sjølv kor vanskeleg ting kan bli så ikkje mist håpet for husk at det er så mange vakre ting som ligg der frame å venta på deg 💖

Uverkeleg og rart så kjem det uansett ein vår å glede seg til 🌸

Anjas💖skatter på Instagram 1. april 2020...