Kontrastar...

I går kunne vi feire Mille sin 2 årsdag og i dag tenke eg meir på Lisa enn kva eg har gjort tidligare...i dag er det eit år sidan vi måtte la deg få slippe.
Åååååå kor eg har tenkt på og ikkje minst savna dinne hunden her ♥

Men, vi skal vel berre være takknemlig for at vi har hatt ein slik herlig hund og gode minne etter ho...

Always in my ♥ miss you so...
Klem -Anja-

Mille og Dennis 2 år ♥

Litt over til det som er litt hyggeligere ;) I dag er dei to frå B-kullet våra 2 år!!

Dennis og Mille 7-8 veker...

Det har som mange har fått med seg lite tid til hund dei siste åra, så det meste av aktivitet og sosialt samver har vore lagt på hylla...
Men, endringar er i gjerdet :)) Eg håpar eg skal få bruke mine firbeinte venner og herlige hundefolk til å samle nye krefter, få det viktige lykkepåfyllet...

Gleder meg til at vi skal få meir tid til hundeaktivitetar jadda eg skal prøve å starte i det små og ikkje ta meg vatn over haude, så då håpa eg at folk har forståing om at det ikkje er full guffe og at eg må sei nei innimellom...Men du og du kor kjekt eg håpa eg skal få det med tur og kanskje litt trening med hundefolket :)) 

Ikkje minst må disse to herlige søskena få sjå litt oftere til kvarandre når dei ikkje bor så langt unna kvarandre!...

Hundehelsing frå stua ♥♥♥
Klem -Anja-

Ja takk!!...til spikerfrie uteområder!

Nåkken har kanskje fått det med seg, men eg og mange med meg er litt fortvilt over at folk kan legge spikerlanka i vegen sin for å sleppe innkjøring/snuing der. Greit å sperre av området sitt, men dette er vel ikkje måten vi kan gå fra på!??
I dag på lyse dagen låg planken der igjen og eg knipsa eit par bilder og ville sjekke om dette er lovlig, ikkje det at eg skal gå rundt som ei sur kjerring, men det bekymra meg med tanke på barn og dyr som kan skade seg...

Blir litt frustrert over å bli utskjelt på telefon utan å få sagt kva eg sjølv meina om saka, så derfor forklaring her for først var eg tenkt Sulaposten, men kanskje er det mange som titta inn her også ;)...men sur telefon kunne eg vel berre rekne med då eg på høglys dag tok bilde av sperringane som var lagt i vegen til ein innkjørsel i Langevåg, og eg meiner og står fast ved det at det er «galskap» å legge spikerfjøler i vegen sin sjølv om det er 60 cm frå bilvegen. Derfor vil eg skrive dette slik at det ikkje berre er dei som hyle høgst som bli hørt - veit ikkje om dei hyle rundt med det, men etter telefonsamtalen å bedømme vil eg tru det…
Sjølv er eg no litt bekymra for meg sjølv...har eg blitt ein «gretten gammal gubbe» som ikkje har anna å bruke tida på enn «bagatella»!? Men, dette er vel meir enn ein bagatell...
Mitt første møte med spikrane var ein mørk kveld eg var ute å gjekk med dei firbeinte og då den eine holdt på å trakke på fjøla…Det eg gjorde på denne eigedommen var at det kom ein bil bak å eg måtte då gå ut av vegen!
Ho blei litt sint når eg sa at eg hadde tråkka på «vegen henna» - men kor skal vi gå på bygdevegar når det kjem bil og vi må ut av vegen?? Trudde eg kunne gå i ein innkjørsel, litt betre enn i kantbedda til folk ;) Heldigvis mest marker rundt her da, men kan jo ikkje få dårlig samvittighet for at eg trakka på ei mark…kanskje betre om eg vart påkjørt!?...

Den kvelden hadde eg ganske så høgt blodtrykk på turen etter at ein hund holdt på å bli skada…Eg la då ut det på facebook som status, ingen namn eller kor det var og folk var rett rysta over at nåkken kan legge ut slikt. Er fleire som har nemnd denne fjøla og dei stille seg heilt uforståande til at folk kan sette ut slikt. Men, prate om det kan alle, men ingen tør gjer noko med det! Eg skulle oppom på tur heim i dag å ta ein prat med vedkommande, men måtte gå anna veg heim for eg hadde ein halt hund og turen måtte avsluttast. Vel heime og etter mine faste øvingar, prøvde eg meg for første gang på meditasjon...pokker ta, fin meditasjon når det dura og eg blei avbrutt av telefonen…Men, eg fekk ikkje ein gong sagt at eg hadde ringt politiet for at dei skulle sjekke om det var lovlig.
No har eg altså ringt politiet for å sjekke om dette er lovlig!! Jøsses…Men, eg står inne for det, eg kan ikkje vente heilt til nokon skada seg før eg gjer nåkke. OM planken blir liggande har eg veffal prøvd å få den vekk før eventuell skade...

Eg kan også forstå frustrasjonen til desse folka då det har vore kaotiske tilstanda rundt gamle Langevåg skule i mange år!! Sjølv måtte vi følgje barn til skulen ei strekning dei kunne gå sjølve, men vegen var så hardt trafikkert og fort har det også blitt kjørt…

Uansett meiner eg at vi ikkje kan lage hinder som kan skade barn ja vaksne folk også og dyr, det vere seg husdyr og ville dyr!! Beklageligvis veit verken dyr eller barn kor eigedomsgrensene går og kvar dei skal halde seg vekke…Vi vaksne derimot veit nåkken lunde kvar grensene går og dei fleste av oss hadde misslikt at vegen foran huset og innkjørselen vår var som reine E6 å betrakte…
Eg prøvde å sei at eg hadde full forståing for situasjonen, men eg har ikkje forståing for verkemidla som vart nytta!! Eg skulla kanskje likt å hatt piggtråd rundt heile eigendommen, så slapp eg å få folk gjennom her og ikkje minst kattar som pissar rundt husa, men slik er det beklageligvis ikkje måten å gjer det på. 

Det var masse som kom «imot meg» på dei nesten 11 minutta eg satt med telefonen til øyret…Både at eg for ut å laga faenskap om dette og om alle rykta som går om meg!! Meg kjente ho ikkje, men visste kven eg var gift med og han er no veffal kjekk sa ho så godt her er ein kjekke vaksen i huset da!
For det første vil eg ikkje lage meir røre enn at spikrane blir skifta ut med nåkke meir humant, bruk kva det måtte vere, men ikkje ting som kan skade barn og dyr!!.
For det andre, om eg kan glede bygdefolk for sniksnakk og drittslenging så heng i!! Ta det face to face om du tør så skal du jaggu få svar om det rett eller ei, og ja du skal få heilt korrekt svar som du eventuelt kan ta med vidare!!...

NSå litt uttafor saka men tenkte det passa inn med tanke på at rykter som går...no må vel vi her på Sula og ja andre plassar også ta handa i ræva å slutte med baksnakking og drittslenging!!!!! Av og til har eg ei kjensle av at det er ingen som unner nåkken det slag, då er det best å snakke nedlatende istaden for positivt!...Jantelova leve i beste velgåande og vi burde skamme oss litt alle og einkvar ;)

Prøvar heile tida å gjer som eg sjølv meiner er riktig for meg og mine, men også andre rundt meg. No ferdes ikkje akkurat mine barn og dyr så masse der…men då tenkte eg litt på andre også, greitt det også vel!? ;)

Ha ein spikerfri kveld!!
Klem -Anja-

Andre del "før og etter"...

Her er hylla som vi har på veggen over soffan...

 

...Er litt lei for det å vise bilder av så dårlig kvalitet, men ver snill og ber over med meg ;)
Men, etter helgas "jammer og klag" vil eg vise litt bilder frå kjellaren :)))
Har litt bilder frå før vi begynte å pusse opp kjellerstua, den stua som tilhører leiligheta som vi no nytta sjølve. Dei bilda av "etter" blei tatt heilt med ein gang vi var ferdige så det har komt litt meir til etc. skal kome tilbake med fleire bilder etterkvart, men her er veffal litt...

 Her har det blitt mala ein del trekvitt...lister, vinduskarma, dører og litt ymse...

 

Her står eg i opninga inn til kjøkkenet og ser "heile" stua...
Det har komt til masse meir og fleire detaljar kjem eg snart med ;)

Her er eine delen av stua og opninga inn til kjøkkenet...Bildet under viser litt av den som er på skjenken som står på veggen til høgre på bildet over...På veggen rett fram til venstre ved sidan inngangen til kjøkkenet står tvbenken som eg pussa opp i første del! - rkk her om du vil sjå det...

Her foran tvbenken er nok "sjefsplassen" til min kjære...Hit ned luska han seg når han skal sjå alle MAXprogramma sine...

Må sei det har vore herlig å innrede ei kjellerstue med kun møblar, ting og tang som vi har hatt ståande litt her og der, nåkken ting har eg "gravd etter" då vi har hatt litt vekkstua...Detalja kjem litt etter litt ;)
Så då håpa eg virkelig du vil ta deg ein tur innom når bilda har litt betre kvalitet...
Så vil eg håpe du har betre kvalitet på kvelden enn det er på disse bilda her ♡♡♡
Klem -Anja-

Livsdraumen opp i intet...

...Ein liten draum om "det normal liv" og ein vanlig og hektisk kvardag...Kvifor kan eg spørre meg!??? Men, det hjelpe så lite å kanskje vere etterpåklok og skulla innsett før at med dei plagene eg hadde kunne eg gått litt ned i jobbmengde og fortsatt hatt livskvalitet :))) Men, eg gjorde som eg blei anbefalt, den "raske" løysinga til den perfekte rygg..................ja, det skulle vere det da!! Men akkurat når det står på som verst blir eg lei, men det har faktisk inga hensikt...
Begynte å skrive på fredag, men kroppen verka, hovedsakelig er det som eg ha skeve tidligare den "tragiske" ryggen som er problemet og spesielt etter først operasjon i januar 2011. Men, no har eg erfaringar med at smertene forplantar seg, eg har og er innom nervesmerter i hovudet, smerter i bein ja i tillegg til den foten som blei nerveskada under operasjon, nakke, skuldre og no i det siste har det også slått seg på armane og fingrane...Det er derfor eg ikkje kjem med dette før i dag for eg har brukt litt tid på å klare å skrive "ferdig" og ikkje minst prøve å rette opp i dei fleste trykkfeila eg har no...
 
...Kanskje ikkje alltid så lett å sjå, men det er for meg trist og tragisk, nåkken av dåkke har hørt eller lest om det før, men sjølv min "tilstand" prøver eg så godt som mulig å halde humøret oppe og kvardagen gåande!...
Eg står opp til dei samme intense og grufulle smertene kvar dag, eg har barn som skal avgårde og må opp sjølv kor lyst eg har å slippe å jamre meg gjennom dei skjerande smertene. Eg hører om draumar og lyster ja, eg kan skrive under på at eg har mange av dei!! Det har eg alltid hatt, noko å strekke seg etter det er mange som har draumar dei må gi slepp på av forskjellige årsaker...Materalistiske draumar er det ein ofte har, kanskje er det det eg har når eg sit å tenkje på alt eg skal få gjort ute til våren. Etter Dagmar herja blei heile uteområdet rassert og eg har verken hatt energi eller krefter til å begynne på det, men lysta ja den lysta og dei små draumane om korleis det kan bli er der.

Om du står midt oppi det, hage eller hus rassert av naturkrefter er det ting som kan gjerast, kanskje er uerstattelige ting gått tapt og eg føle då med dåkke!! Eg har også nåkken få ting som er uerstattelige, men heldigvis kan det meste skaffast...Om du er råka så må trøsta når det e som svartast vere at livet er "på vent" i toppen eit til to år og du klarer å få samla ting slik du får ein kvardag i mellomtida...verre trur eg det er for eg har kun opplevd rasering utvendig og det er til å leve med for dei som av helsemessige årsaker har livet på vent!!...

Eg kjenner på den følelsen kvar dag, eg legge den til sides og tenker at slik er ståa og eg klarer ikkje gjer noko meir med den aleine...Nei aleine???!!...Så var eg med lege i januar i fjor, blei henvist til ny spesialist til "second upinion". Eg fann etter lang tid ut at her måtte eg dekke ALT reise, opphald, undersøkingar, treningar og eventuelle operasjonar, skulle eg ta dei operasjonane det har vore snakka om er vi trulig rundt ein sum på kr. 500.000,- jaja pytt sann for folk med masse penge, men eg kan ikkje hoste opp ein halv million "sånn der".
Etter ei tid blir eg henvist til nytt sjukehus og fekk ikkje mindre enn to brev i løpet av hausten at eg var prioritert pasient og ville få innkalling i eige brev!! JOHO!!...
Eg ringer først ein gang å får høre at eg får time innan 11. april, ville sjekke no så eg ikkje blir innkalla når eg er ute å reiser, får då ny beskjed at eg er garantert time innan 18. november 2014!! Fortvilande for meg men ikkje minst resten av familien at det tek så lang tid...

Det hjelpe liksom ikkje å "legge seg føre" kjente i jula med to dager til kos, familietid og sløvings at kroppen var satt enda eit par hakk tilbake!!...Så mitt råd til alle dåkke som ikkje er heilt i form der ute: Ikkje legg dåkke ned missforstå meg rett, det er viktig å kvile innimellom men ikkje ligg heile dagane, det er det første som bryte ned kroppen, jo meir du ligge jo dårligare blir du, så kom deg ein tur ut i friluft, om du ikkje klare gå så langt, gå dit du klare og stopp opp, sett deg ned, sjå rundt deg og dra det inn - her kan du hente nye krefter!!
Eg får vondt når eg går, kanskje derfor eg går så fort for å kutte ned tida på "gåplagene" ;) gjer øvingar etc. det er vondt og til tider kan ei tåre trille, om den trilla for at det er vondt eller rett og slett pur forbannelse over smertene skal ikkje vere sagt...

Spesielt fredag og lørdag har eg hatt uuthaldelige smerter, kvalm og ingenting som har hjelpe, fredag kveld kravla eg meg på beina for ein tur...lørdag formiddag gjor eg det samme, med det resultatet at eg kolapsa med så store smerter når eg kom heim, veit jo at tur ut i frisk luft hjelpe på sinnet, men tydeligvis ikkje alltid på smertene. Men, ikkje gi deg av den grunn!!! "Vinne smertene har DU tapt, så gi dei kamp til siste slutt...
Små ting kan hjelpe på vegen gjennom ein lang og tung dag...fredag var eg ein kjapp tur innom Gavehuset og der fekk eg lage nåkken bukettar - det er nesten som medisin for sjela dog kroppen lika det ikkje, men det er så utrulig viktig å finne ut kva som kan hjelpe for at sjela skal få positiv "mat"...Eg gjer mange ting som tæra på kroppen og gir meg i periodar enda kraftigere smerter, men om dette er ting som gir sjela og sinnet godt påfyll...ja så meina eg at det er verdt dei smertene for at haude ikkje skal bukke under ;)
Lørdag kveld var første gang på lenge at eg har vore fortvilt, fortvilt over at smertene har båra seg gjennom kvar ein nerve i kroppen og eg har no ingenting som klare å lette litt på trykket. Slike daga kjem nok for alle som er i ein "tilstand" med smerter og utmattelse, men det viktige er å la disse dagane drukne i alle der du klare å holde haude over vannkanten...

Eg sa til meg sjølv når eg gjekk til sengs kl. 21.02 lørdag at i morra kjem det ein ny dag med nye muligheter og eg må gjere det beste ut av det dagen har å gi meg...

Eg får så mange tilbakemeldingar på at eg må beholde humøret og på samme tid får eg høre frå andre som lurer på korleis eg klarer det...det er ikkje alltid like lett, men å vere sure og negativ til sin "tilstand" hjelpe lite og eg vil sei det er med på å drege deg enda lenger ned. Ver positiv, fokuser på livets lyspunkt og ikkje heng deg opp i dei negative "småtinga"...Du må gripe livet mens du har det og gjer det beste utav det. Eg håper at livet vårt kan få starte på nytt no når det kun er vi fire å fokusere på, la eg få "dommen" på kva som vil skje videre med dinne skrotten her slik at livet kan få veilede oss i riktig retning med opp- og nedturar, godhet og kjærlighet og eg veit, ja eg veit at uansett smertehelvete så skal det fortsatt få motstand frå meg, det positive skal herske over det negative og livet våra skal fortsette å fyllast med latter!!!...
Så alle der ute som slite i større eller mindre grad, eg føle med dåkke...men, husk å møt kvardagen med eit smil om munnen for då blir dagen uansett bedre enn det motsatte!...

I går søndag hadde eg ei herlig avslutning på ei laber helg...Ut på dagen klarte eg å kare meg i gang etter mange forsøk og tok med dei firbeinte og gofamilien på tur i vakraste omgivelsar i Solavågen, tur til endes forbi blåfjell utan å sjå ei einaste ørn ;) og ned til kvitberga...
For alle dåkke som treng påfyll, som kanskje har bukka litt under, røys dåkke, prøv å kom dåkke ut, ut å lad batteria få meir overskudd, det er hardt i begynnelsen men til slutt blir du avhengig og du er på veg opp!!!...Om du syns det er vanskelig å halde motet oppe aleine så få med deg ein venn som hjelper deg, løfter deg opp slik at du ein dag føle deg topp!!...

Ei ny veke er her og eg skal bruke denne veka til energi samling, styrketrening, kvile, pakking og litt vasking...Så kan eg sjå fram mot tur til Thailand for rekovalens neste mandag!! :)))

Det er viktig å ha høgdepunkt å sjå fram imot, denne gangen er det Thailand, neste gang kan det vere ein skogstur med mine kjære eller kanskje ein tur til hytta ♡♡♡

 

Kjem snart sterkare tilbake ♡

Klem -Anja-

"Farmor" ♡

"Farmor" sitt favorittbilde...Ho sei det er det fineste bilde ho har og er så glad i det at ho har hatt det med på korttidsopphald tidligare ♥♥♥ Bildet av dei to aller største og mest dyrebare skattane mine tok eg i hagen til tante Elsa på Vikersund i påska for snart to år sidan...

 

Katja, Tim Are og eg har vore på koselig besøk med farmor ♡ Ho gleda seg slik til å komme heim til huset å sjå.
Fikk sjå eit lite bilde av Timmen sitt rom og ho likte det så godt! Ej sa at det var litt lite, men ho meinte det ikkje spilla nåkken rolle når dei har ei så stor stue å bruke vegg i vegg, og det er heilt sant :)
Ho gleda seg til å sjå rommet som Katja skal få, så ej må vel hive meg rundt å ho får sjå det ;)

Kjekt at ho i dag er heilt klar og i super form ♡ innimellom har ho vore litt småsjuke og då er det ikkje så lett å vite at ho har flytta ut, men i dag var det berre så kooooos å vere der :))))

Snart tilbake med litt "før og etter"!!
Klem -Anja-

Timmen du Timmen...

...Trur eg kunne skreve ei bok om den guten og alt han sei!! Jaja, hadde eg berre huska å skreve ned alt da ;)
I dag var vi innom Gavehuset og her ville han ha ein ny pakke med Lego, men mora stod på sitt og sa han fekk fleire då han hadde barneselskap  i går. "Men mamma vi har råa asså for ej har penga i bilen sjølv"... "Ja, men ditta er frå 7 til 12 år og du er jo bere 6 år" Yess...der hadde eg eit ess i ermet :)) Trudde eg i det sekundet før guten åpna munnen! "Meeeeen, mamma...du veit ej he drømmefangeeeeer!!" :)
Det var nok ikkje berre med meg latteren satt laust, ogdå Monica flirte godt og meinte på at han alltid har ein replikk på lur...

Eine skatten vår...ein skikkelig sjarmør ♥

Eg går liksom innimellom å humra for meg sjølv og kosa meg med små gullkorn frå både Tim Are og ikkje minst har Katja hatt sine opp gjennom åra og der vanka litt enda :)

No i kveld såg eg at han hadde ein stor og kraftig blåkul på skuldra skjønna ikkje at eg ikkje såg den i dag tidlig og spør han kva han har gjort seg?... "Nope, det tør ej ikkje å sei!" Eg ser undrande på han og spør koffor ikkje det... "Nei for då berre ringe du sjukehuset". Hmmmmm...til sluttt gjekk vi inn ein avtale om at eg ikkje skulle ringe nåkken og tok han i handa på det ;)
Han hadde asså klart å smelt skuldra opp i døra nedi trappa og i tillegg døtte ned trappa etterpå, kunne sjølvsagt ikkje skrike - for dei andre kunne jo ikkje vere i hanna selskap også skulle han grine da!!...
Han hadde gått å sagt det til papsen og han spurte om han hadde låkt, nei det gjekk sjølvsagt bra då, no i kveld litt verre...så vi får nok berre sjå det an, ein kul på underarma også, men det går nok fort over får vi håpe. Hoppa til køys gjorde han så då var det sikkert ikkje så gale lell...

Skulla nok vore flinkare å skreve ned alle gullkorn...
Ha ein fallfri fredagskveld...
Klem -Anja-